Blog

İrritabl Bağırsak Sendromunda Osteopati

İrritabl bağırsak sendromu (İBS), semptom ve özelliklerde değişiklik gösteren kronik, tekrarlayan gastrointestinal hastalıktır. Nüfusun yaklaşık %10’unda herhangi bir zamanda IBS görülmektedir. 50 yaş ve üstü kişilerde daha sık teşhis edilir ve kadınlarda erkeklere oranı 2: 1 ila 4: 1 arasında daha sık görülür.

IBS semptomları, dışkı sıklığında artış, anormal dışkı formu, dışkılama sırasında gerginlik, dışkılama aciliyeti, eksik dışkılama hissi, mukus geçişi ve şişkinlik gibi bağırsak alışkanlıklarındaki değişikliklerle ilişkili karın ağrısı ve rahatsızlığıdır. Gıda, bağırsak genişlemesi, iltihaplanma, bakteriler ve kışkırtıcı çevresel etkiler (psikososyal stres) gibi lümen fonksiyonunu etkileyen faktörler, İBS’li kişilerde gastrointestinal motiliteyi ve viseral duyarlılığı etkilemektedir. Bu gastrointestinal sensorimotor disfonksiyon, bağırsak ve beyin arasındaki nöral işleme bölgesi olan beyin-bağırsak ekseninde bir düzensizliğe neden olabilir.

Semptomların sıklığı ve yoğunluğu, İBS’li hastalar için tıbbi tedavinin seviyesini belirler. İBS’li hastalar için geleneksel tedaviler genellikle motor, duyusal veya merkezi gastrointestinal sinir sistemini içerir. Laktoz azaltma, lif takviyesi, hacim arttırıcılar, müshiller, antispazmodikler, antibiyotikler, psikolojik müdahaleler veya antidepresanlar içerir. İBS’nin tedavisi için güvenilir ve etkili ilaçların eksikliği ışığında, tamamlayıcı ve alternatif tedavi biçimlerine artan bir ilgi vardır.

Osteopati, kas-iskelet sisteminin sağlıktaki rolünü vurgulayan ve vücudun işlevini iyileştirmek için çeşitli manuel teknikler kullanarak vücudun dokularının optimal işlevini destekleyen tamamlayıcı bir sağlık yaklaşımıdır. Osteopati gastrointestinal bozukluklar da dahil olmak üzere bazı hastalıkların tedavisi için kullanılmaktadır. İBS hastaları için osteopatik etkisini inceleyen çalışmalar mevcuttur. Bu çalışmalar osteopati’nin karın ağrısı, kabızlık, ishal ve genel refahı iyileştirme gibi IBS semptomlarını azalttığını bildirmiştir. Hiçbir çalışma osteopati’nin ciddi veya istatistiksel olarak önemli yan etkiler bildirmedi.

Bu çalışmalar aynı zamanda vücudun birbirine bağlı olduğu ve uzak bölgelerin biyomekanik, nörolojik ve dolaşım bağlantılarına bağlı olarak diğer bölgelerin işlevini etkileyebileceği osteopatik prensibini de destekler. Osteopatik uygulamada, doku hareketliliğinin kaybının, insan vücudunun temel kendini düzenleyen mekanizmalarını bozduğu düşünülmektedir. Dokuları değerlendirmek osteopat hareket kısıtlamaları ve dokunun tonundaki değişiklikleri hissedebilir, bu da hastanın semptomları ile ilgili olabilir. İBS’li hastalar için, karın organlarının osteopatik yönetimi, kan, lenfatik sıvı ve otonomik dengenin normalleştirilmesine yardımcı olabilir ve visseral veya visseral çevresindeki peritoneal yapılara normal motilite ve esnekliği geri getirmeyi amaçlayabilir. Ek olarak, beyin-bağırsak ekseninin disfonksiyonu İBS’de önemli olabilir, çünkü osteopatik ilacın visseral ve nörovejetatif sistemleri etkilediği bilinmektedir.